Από την Ελβίρα Γαβριήλ.
Λεφτά, λεφτά ,λεφτά, λεφτά…
Που είναι τα λεφτά; Πάντως όχι στις τσέπες μας… Τώρα σε ποιων τις τσέπες είναι;
Δεν είναι της παρούσης να το συζητήσουμε…
Το ζήτημα είναι ότι όλοι, μα όλοι, είναι ζοχαδιασμένοι από την έλλειψη ρευστού.
Από τον υπαλληλάκο των 800 ευρώ που μετράει τα κέρματα στο super market, τον υψηλόμισθο που αναγκάζεται μετά από πολλά χρόνια να κάνει περικοπές στα περιττά, τον καημένο τον συνταξιούχο που δίνει στον άνεργο γιο ή κόρη του, μέχρι τον επιχειρηματία που παλεύει να πληρώσει το προσωπικό του με ακάλυπτες επιταγές, και δίνει καθημερινή μάχη με το τέρας των τραπεζών…
Σας παραθέτω αληθινό διάλογο που έκανα με φίλη μου που έχει επιχείρηση
ΕΓΩ Έχω 70 ευρώ να περάσω τον μήνα και από τη δουλειά θα μας πληρώσουν τέλος του επόμενου και ήδη μας χρωστάνε τον προηγούμενο( πραγματικότητα )
ΕΚΕΙΝΗ Μέχρι την Παρασκευή πρέπει να βρω 100.000 ευρώ !!!!!!!!!!!!!!!! για να πληρώσω το προσωπικό…
Διαφορετικά ποσά, διαφορετικές ανάγκες, κοινό πρόβλημα…
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΡΕΥΣΤΟ!
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΝΤΗΛΙ ΝΑ ΚΛΑΨΟΥΜΕ!
ΚΑΝΑΜΕ ΤΟ ΣΚ@ΤΟ ΜΑΣ ΠΑΞΙΜΑΔΙ!
Στην Ελλάδα του 2001 αυτή είναι η ζοφερή πραγματικότητα… Ο ένας ζητάει δανεικά από τον άλλον, οι εισπρακτικές εταιρείες έχουν δουλειές με φούντες αφού αδυνατούμε να πληρώσουμε τις οφειλές μας στις τράπεζες, οι λογαριασμοί της ΔΕΗ και του ΟΤΕ είναι σαν ντεκόρ με τα μαγνητάκια πάνω στο ψυγείο γιατί, sorry κιόλας προτιμώ να αγοράσω φέτα και χαρτιά υγείας και ας μην πληρώσω τη δόση του στεγαστικού…
¨Όμως για μένα η ουσία του προβλήματος στη γενικότερη κρίση, δεν είναι η έλλειψη ρευστού αλλά η έλλειψη αισιοδοξίας και καλής διάθεσης. Και μη βιαστείτε να πείτε που να βρούμε τη διάθεση όταν δεν έχουμε να πληρώσουμε το ενοίκιο του σπιτιού… Γιατί θα σας απαντήσω με μια φράση κλισέ που όμως την πιστεύω από τα βάθη της καρδιάς μου!
ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ Η ΥΓΕΙΑ.
Στενοχωριόμαστε ,πιεζόμαστε, αγχωνόμαστε, γιατί ? Γνωρίζω πολύ καλά ότι κάποιοι από εσάς που διαβάζετε αυτό το άρθρο, μπορεί να υπήρξε μέρα που δεν είχατε χρήματα να βάλετε βενζίνη στο αυτοκίνητό σας… Τον τελευταίο καιρό μου συμβαίνει συνέχεια… Ή ακόμη χειρότερα, δεν είχατε να αγοράσετε κάτι που χρειαζόταν το παιδί σας… Και αυτό μου συμβαίνει συχνά τον τελευταίο καιρό… Όμως… εγώ, εσύ, ο διπλανός, σηκωνόμαστε το πρωί από το κρεβάτι του σπιτιού μας… Έχουμε αυτήν την τύχη ! Πολλοί συνάνθρωποι μας ξυπνούν στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου, βλέπουν τον ήλιο από το παράθυρο ενός νοσοκομείου, υποβάλλονται σε επώδυνες εξετάσεις, χημειοθεραπείες, βλέπουν το κορμί τους τρυπημένο από τις ιατρικές βελόνες, βλέπουν το ίδιο τους το παιδί σε αυτές τις επώδυνες διαδικασίες και τότε δεν υπάρχει χώρος στο κεφάλι τους για το απλήρωτο ενοίκιο, ή τον καθυστερημένο λογαριασμό… Γιατί συμβαίνει και σε αυτούς… Χρωστάμε όλοι, υγιής και άρρωστοι !
Αν λοιπόν για μια στιγμή, μια στιγμή μόνο μπούμε στη θέση αυτών των συνανθρώπων μας και σκεφτούμε ότι πριν αντιμετωπίσουν αυτοί ή οι δικοί τους, την αρρώστια κατάματα, οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι αγχώνονταν για τα ΠΑΛΙΟΛΕΦΤΑ…. Που ναι είναι απαραίτητα και ζωτικής σημασίας να τα έχουμε… Αλλά υπάρχουν πράγματα στη ζωή που είναι ζωτικότερης σημασίας…
Η ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ, Η ΙΔΙΑ Η ΖΩΗ!!!
Και τελικά μόνο αν είμαστε υγιής σωματικά και ψυχικά μπορούμε να διεκδικήσουμε τα ΠΑΛΙΟΛΕΦΤΑ που μα λείπουν…
Αν λοιπόν όλοι σκεφτούμε σοβαρά ότι εμείς και οι δικοί μας άνθρωποι ξυπνάμε στο κρεβάτι μας και όχι στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου, θα έχουμε μεγαλύτερη δύναμη να διεκδικήσουμε τα λεφτά που μας λείπουν και θα τους δώσουμε εκείνη τη σημασία που πραγματικά πρέπει να έχουν στην καθημερινότητα μας…
ΓΙΑΤΙ Η ΖΩΗ ΚΑΙ Η ΥΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΑ ΘΕΟΥ, ΜΕ Ή ΧΩΡΙΣ ΛΕΦΤΑ !
kalo
ΑπάντησηΔιαγραφή