Σκασμένες φτέρνες; Υπάρχει λύση.

Από την Χριστίνα Ντούνη.

Τα υπέροχα πολύχρωμα πέδιλα γέμισαν τις ανοιξιάτικες βιτρίνες, κι εμείς που …ελαφρώσαμε την παπουτσοθήκη μας από τις  μπότες και τα μποτάκια  είμαστε έτοιμες να εμφανίσουμε τα μέχρι τώρα φυλακισμένα  από τα κλειστά παπούτσια πόδια μας .  

Συγκατοίκηση.... παραμυθάκι ή ταινία τρόμου;;;

Από την Πηνελόπη Ντρες.

Πόσο εύκολο είναι να συμβιώνεις με τον άλλο τελικά;
Καθόλου εύκολο. Ναι είναι τέλειο να ξυπνάς και να κοιμάσαι με τον άλλο, να έχεις μια αγκαλιά σε δύσκολες και εύκολες ώρες... να συζητάς για... ότι  σε απασχολεί. Αλλά είναι ένα τεράστιο βήμα αφού αλλάζει η καθημερινότητά σου.

 

Περιμένοντας το Πάσχα.

Από την Ελβίρα Γαβριήλ.

Το Ελληνικό Πάσχα είναι η πιο λαμπρή γιορτή της Ορθοδοξίας! Κι αν το καλοσκεφτούμε,  το Πάσχα ταιριάζει πιο πολύ στην ιδιοσυγκρασία μας αφού πηγαίνει ασορτί με το μεσογειακό μας ταμπεραμέντο!

Κινητή εορτή, δεν την γιορτάζουμε κάθε χρόνο την ίδια ημερομηνία όπως τα Χριστούγεννα, συμπίπτει με τη βελτίωση του καιρού, τον ερχομό της  Άνοιξης  και μας δίνει τη δυνατότητα για τη πρώτη απόδραση εκτός των τειχών.

Στην κοιλιά του φιδιού.

Από τον Γρηγόρη Παπαρήγα.

Πριν μερικές μέρες επέστρεφα στο σπίτι μου με το μετρό. Μέσα στον θόρυβο των συρμών και τη βουή από τον κόσμο, για να σκοτώνω τον χρόνο, παρατηρούσα τα πρόσωπα των ανθρώπων.

Η Μοναξιά , Ο Υπερτιμημένος Έρωτας Και Το Αέναο Κυνήγι Της Σάρκας…

Από την Εύη Γιαρκιά.

Το χέρι του κρατάει σφιχτά το δικό της και περπατούν μαζί με αργά βήματα, σαν κάποιος να τους έχει ρυθμίσει. Το βάδισμά τους μοιάζει. Το ίδιο και οι κινήσεις τους και το νεύμα του κεφαλιού τους.