4 Μαρ 2011

Οι Πρίγκιπες από το Περιστέρι και οι Νεράιδες του κάμπου.

Από την Εύη Γιαρκιά.
Γκρίζοι κρόταφοι, θεληματικό πηγούνι, ατσάλινο βλέμμα αέρας επιτυχίας…
Αυτός ήταν ο άνδρας που περιέγραφαν οι ροζ νουβέλες στα τέλη της δεκαετίας του 80…
Από τότε άλλαξαν πολλά όχι όμως και η επιθυμία της γυναίκας για τον τέλειο άνδρα, τον άνδρα τον σωστό… Το άγριο αρσενικό που θα της επιβληθεί, αλλά θα της ανοίξει την πόρτα στο αυτοκίνητο ή θα της στείλει ένα γλυκό μήνυμα μετά το ραντεβού…

Τον  δραστήριο, επιτυχημένο, αυτοδημιούργητο, που όμως βρίσκει πάντα χρόνο για κείνη… Που τη  φτύνει  και τη θέλει ταυτόχρονα… Που όλες  τον ποθούν αλλά αυτός έχει μάτια μόνο γι’ αυτήν… Που θα την πάει για φαγητό  σε gourmet  εστιατόριο  αλλά θα της αλλάξει ρεζέρβα όταν σκάσει το λάστιχο… Που είναι gentleman  και  αλήτης  και Σάκης και Γκλέτσος,  και πρίγκιπας Ουίλιαμ ταυτόχρονα…  Που θα την κρατήσει από το χέρι σε μια ρομαντική βόλτα στην παραλία, αλλά  θα είναι και τσαμπουκάς  όταν εκείνη γίνεται παράλογη. Τώρα αν όλα τα παραπάνω συνδυαστούν με  μεζονέτα στη Γλυφάδα ή στην Κηφισιά, επάγγελμα, δικηγόρος γιατρός, ή επιχειρηματίας ο ίδιος,  η ο μπαμπάς,  λίγη σημασία έχει,  και Porsche τότε λέμε, ότι κερδίσαμε τον πρώτο αριθμό του λαχείου!!!  
Πόσες όμως από εμάς  που βρίσκονται στην  «αναζήτηση» συναντούν τέτοιους άνδρες στο δρόμο τους; Που να διαθέτουν και εξωτερική εμφάνιση, και κατανόηση, και οικονομική επιφάνεια και γοητεία και αντριλίκι και ευγένεια;  Ο άνδρας που περιγράφω παραπάνω  είναι μάλλον  δημιούργημα της φαντασίας των σεναριογράφων αμερικάνικων ταινιών  βλ. Pretty Woman ή των συγγραφέων ροζ ιστοριών.
Λίγο λοιπόν η δική μας ανάγκη να μοιάσουμε στην Julia Roberts ,   λίγο η Ελληνίδα μαμά μας  που θέλει να καλοπαντρέψει το κοριτσάκι της, λίγο οι φωτογραφίες της Μαριέττας  Χρουσαλά από τον παραμυθένιο γάμο της με τον κροίσο Λέο Πατίτσα,  κι όλες εμείς,  είμαστε όχι απλώς σε λάθος δρόμο , αλλά ένα βήμα πριν το ψυχολόγο για να μην σας πω ότι κάποιες έχουν περάσει και το κατώφλι  και κάνουν ήδη συνεδρίες…
Διότι οι άνδρες που συναντάμε έξω το 2011 πολύ απέχουν  από την εικόνα του  ΤΕΛΕΙΟΥ. Άλλωστε ούτε εμείς είμαστε τέλειες  αλλά αυτό είναι μια άλλη  συζήτηση…
Συναντάμε λοιπόν  υπαλλήλους τραπεζών, ιατρικούς επισκέπτες, γυμναστές , άνεργους ( όλο και περισσότερους τον τελευταίο καιρό ) μικροεπιχειρηματίες που οι δουλειές τους δεν πάνε καλά λόγω κρίσης… Οι οποίοι μένουν στην Πετρούπολη, στο Περιστέρι, στο  Γαλάτσι, στο Ίλιον… Με ύψος 1.75 ντύσιμο ολίγον λαϊκό ή  πολύ rock  για εμάς… Που μπορεί να έχουν πατήσει τα 35και να μένουν ακόμη με τους γονείς τους επειδή δεν τα βγάζουν πέρα οικονομικά. Οι οποίοι προσπαθούν να μας προσεγγίσουν, να μας φλερτάρουν,  να επικοινωνήσουμε, αλλά εμείς… Οι  νεράιδες  του κάμπου, οι θεές του ονείρου, οι πριγκηπέσες  του 2011 τους σνομπάρουμε, τους υποτιμούμε  τους φτύνουμε… Διότι πολύ απλά δεν διαθέτουν το « πακέτο».  Το πακέτο που μας έχουν περάσει ότι πρέπει να έχει ένας άνδρας και που εμείς οι ίδιες νομίζουμε ότι αποκτήσαμε επειδή αγοράσαμε μια τσάντα με   800 ευρώ ή τα παπούτσια  που φοράει η Karrie  στο SEX AND THE CITY
Και μένουμε μόνες μας… Και αναλωνόμαστε  σε ατέλειωτες  συζητήσεις με τις φίλες μας ( πιστέψτε με  έχω κάνει  χιλιάδες ) και κάποιες φορές  κλαίμε  γιατί η αγάπη αργεί και  κυνηγάμε  το άπιαστο, το μη υπαρκτό αυτό που δεν θα το βρούμε ποτέ γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει…
Αναρωτιέμαι  έχει μπει ποτέ κάποια από εμάς στη διαδικασία να κρίνει σοβαρά τον εαυτό της; Να δει αν η ίδια διαθέτει κάτι από όλα αυτά που ψάχνει στον άνδρα; Δηλαδή θέλεις άλλος να είναι  « φέτες » αλλά εσύ είσαι τίγκα στην κυτταρίτιδα…  Χαλάς έναν σκασμό λεφτά σε βενζίνη για να πας στη Γλυφάδα να πιείς καφέ ( επί τούτου όμως για να γνωρίσεις κάποιον ) ενώ ο τόπος διαμονής σου είναι η Ελευσίνα ( δεν έχω τίποτα με την Ελευσίνα μια χαρά είναι ).Πολύ θα ήθελες  εκείνος που θα έχεις σχέση να είναι επιχειρηματίας, και δίνεις σημασία σε αυτό κι εσύ είσαι υπάλληλος σε μια εταιρεία, κουτσοβολεύεσαι με τα 1200 μικτά το μήνα και σνομπάρεις  το καημένο το λαϊκό αγόρι που γνωρίζεις στο cafeé όταν δηλώσει επάγγελμα ψυκτικός… Γιατί  madam  εσείς  τι είστε πυρηνικός  φυσικός;
Σε ρωτάει η φίλη σου την άλλη μέρα, πως ήταν αυτός που γνώρισες εχτές κι εσύ ξινίζεις τη μούρη σου λες κι έχεις φάει όλα τα  λεμόνια του κόσμου μαζί με τις λεμονιές και λες… « λαϊκός»  ή αδιάφορος, ή μίζερος  και πολλά άλλα απαξιωτικά  για έναν άνθρωπο που στο κάτω κάτω  σου έκανε ένα κομπλιμέντο σε ανέβασε,  σε προσέγγισε. Γιατί αν δεν το έκανε θα  έλεγες τη φράση κλισέ « δεν υπάρχουν άνδρες» …   Και περιμένεις τον κ. ΤΕΛΕΙΟ  να σε πλησιάσει ενώ γνωρίζεις πολύ καλά ότι ούτε εσύ δεν είσαι η Zizel… Για κοιτάξου λίγο στον καθρέφτη  με ειλικρίνεια και θα το διαπιστώσεις …
Γράφοντας όλα τα παραπάνω δεν έχω καμία διάθεση να στήσω στον τοίχο εμάς τις γυναίκες… Που η αλήθεια είναι ότι στα θέματα των σχέσεων ταλαιπωρούμαστε  πολύ περισσότερο  απ’ ότι οι μαμάδες μας  ή οι γιαγιάδες μας,  γιατί παλιότερα  οι σχέσεις μεταξύ  ανδρών και γυναικών  ήταν πιο ξεκάθαρες…
Θέλω  πολύ απλά να τονίσω ότι τα πράγματα θα ήταν πολύ  καλυτέρα αν  τα απλουστεύαμε λιγάκι…  Αν   δίναμε ευκαιρίες  στους ανθρώπους… Αν το διαχειριζόμαστε  με περισσότερη  θετική  διάθεση… Σε καμία περίπτωση δεν προτείνω συμβιβασμό… Γιατί όπως λένε και κάποιοι πολύ σωστά,  καλύτερα να είσαι μόνος παρά με τον λάθος σύντροφο. Αλλά βρε κορίτσια  δεν χάθηκε ο κόσμος αν   το αγόρι απέναντι,  που  σε προσεγγίζει και δείχνει ότι  του αρέσεις  δεν είναι αρχιτέκτονας και είναι ασφαλιστής…  Δεν έχει κοιλιακούς  αλλά λίγη κοιλίτσα… Δεν μένει στην Πολιτεία αλλά στα Πατήσια…  Ας τον κοιτάξουμε στα μάτια κι  ας ακούσουμε τι έχει να μας πει… Στην εποχή της γενικότερης κρίσης θεσμών και αξιών  ας  δοκιμάσουμε  να έρθουμε πιο κοντά με θετική διάθεση… Δεν είναι όλα μαύρα και σίγουρα δεν είναι όλα όπως φαίνονται… Μπορεί  ο « Πρίγκιπας » από το Περιστέρι να αποδειχθεί καλύτερος  από εκείνον της Εκάλης ! Ας πετάξουμε από μέσα μας τα κλισέ της μαμάς  και τις ροζ αμερικανιές!  Η ζωή είναι εδώ είναι δική μας είναι αυτή που ζούμε κάθε μέρα και μόνο εμείς μπορούμε να την βελτιώσουμε με την θετική μας διάθεση και τις σωστές μας επιλογές…
Όσο για τους άνδρες; Ας προσπαθήσουν να βελτιώσουν τον εαυτό τους σε όλα τα επίπεδα. Δεν είναι τυχαίο που όλο και περισσότερες Ελληνίδες που κυκλοφορούν έξω είναι  κούκλες, ενώ οι άνδρες στο σύνολο τους λιγότερο προσεγμένοι.
Μην  φοβάστε να μας προσεγγίσετε! Σπαταλάμε τόσες ώρες στον καθρέφτη, αυτό περιμένουμε από εσάς! Και το κυριότερο… Γίνετε περισσότερο άνδρες!  Γενναιόδωροι  ανοιχτόκαρδοι,  τρυφεροί επικοινωνιακοί… Γιατί όσα χρόνια κι αν περάσουν όσα  πράγματα κι αν αλλάξουν ένα θα παραμείνει ίδιο στους αιώνες των αιώνων…
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΛΑΣΜΕΝΟΙ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ! ΤΕΛΟΣ!


1 σχόλιο:

  1. εχεις απολυτο δικιο σε αυτα που λες!τελικα η ευτυχια ειναι πολυ πιο κοντα απ'οτι νομιζουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή