Από την Χριστίνα Αλαμάνου.
Με ρυθμό ραπ και 9/8 …βαρύ ζεϊμπέκικο (που δεν καταφέραμε να το ‘’Watch…’’ ολόκληρο στις οθόνες μας) με τον Λούκα Γιώρκα (προσωπικά τον θαύμασα, φωνάρα και στιλ) με τον Stereo Mike (καλός…και με νεύρο) και το ‘’Watch My Dance’’ (Ναι…μ’αρέσει!) οδεύει η Ελλάδα στην φετινή Eurovision.
Στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας το «Watch my dance» θα διαγωνιστεί στον Α’ ημιτελικό στις 10 Μαΐου, στις 12 Μαΐου θα γίνει ο Β’ ημιτελικός και στις 14 Μαΐου ο τελικός.
Το χρώμα της βραδιάς…επιλέχτηκε να είναι το μαύρο.
Η καλή ομάδα κρουστών του Νίκου Τουλιάτου εμφανίστηκε πρώτη να χτυπά τα τύμπανα ντυμένη στα μαύρα λες και είχαμε Εθνικό… πένθος. (Με έπιασε η μελαγχολία)
Η Λένα Αρώνη εμφανίστηκε μαυροφορούσα. (Μου ήρθε το χαστούκι της κατάθλιψης )
Τι άλλο είδαμε και ακούσαμε;
Είδαμε το καλώδιο του ακουστικού που κρεμόταν από το αυτί της Λένας Αρώνη, είδαμε και το χτένισμα αλογοουρά και το κάκιστο μακιγιάζ, που καλύτερα να μην υπήρχε.
Ακούσαμε τη λέξη... ‘’διαδρομή’’ από τα χείλη της παρουσιάστριας που αναδείχθηκε ως η πλέον αγαπημένη της. Τουλάχιστον 10 φορές την είπε όλο το βράδυ.
Είδαμε επί σκηνής τους διαγωνιζόμενους, σε φτωχό φόντο.
Ακούσαμε την ηχώ…της Λένας Αρώνη! Τραγικό….
Είδαμε το παγκάκι που καθόταν ο Ντέιβιντ Λιντς και ερμήνευσε σε ρυθμούς jazz ελληνικές συμμετοχές του παρελθόντος, όπως το “Shake it” , “Secret Combination” και “Opa”.
Είδαμε το πράσινο παπιγιόν του Αλέξανδρο Λιζάρδο ενώ μεταφερθήκαμε στο green room , χρώμα που μάλλον επιλέχθηκε να ταιριάζει με το σημείο που βρισκόταν...
Είδαμε, ευτυχώς που υπήρχε και αυτός, τον Σάκη Ρουβά να στέλνει τις ευχές του αλλά δεν είδαμε τον περσινό νικητή της βραδιάς Γιώργο Αλκαίο και δεν ακούσαμε τις ευχές του.
Είδαμε, τη λευκή περλέ μακριά μπλούζα της Λένας Αρώνη όπως και το μαύρο κολάν!
Δεν είδα όμως το ζεϊμπέκικο που χόρεψε ο Λούκας ούτε τη χορογραφία του χορευτικού… να τη πετάξω την κόκκινη κάρτα στη σκηνοθεσία ή να μην την πετάξω; Και όχι τίποτα άλλο , αλλά το λέει και ο τίτλος…Watch my Dance καλά μου παιδιά!
Ένιωσα…πολλές φορές να κρυώνω στη διάρκεια της χθεσινής βραδιάς, να βαριέμαι και να χασμουριέμαι. Συχνά είχα την εντύπωση ότι έβλεπα ντοκιμαντέρ για τη Μεγάλη Εβδομάδα…
Λίγο μετά τις 23:00 ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση, οπότε και σε μια λιτή τελετή, ελέω του νέου -χαμηλού μπάτζετ- προφίλ της ΕΡΤ, παρουσιάστηκαν τα έξι τραγούδια που διεκδίκησαν το εισιτήριο για τη Eurovision. Η ψηφοφορία για τους τηλεθεατές, έληξε στις 23:45.
Περιμένω… να βελτιωθεί χορογραφικά και να θαυμάσω τον Λούκας σε ένα καλό ζεϊμπέκικο, το έχει άλλωστε! Είναι ωραίος, έχει άνεση, αυτοπεποίθηση και αέρα, έχει πολύ καλή φωνή.
Να γεμίσει σκηνογραφικά η παρουσίαση στον τελικό.
Να βελτιωθεί η προφορά στα Αγγλικά.
Το πάντρεμα των δύο διαφορετικών μουσικών δρόμων , ρυθμός Ραπ και 9/8, μπορεί να μην τον έχω συνηθίσει ακουστικά αλλά μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε. Ελπίζω να αρέσει και σε αυτούς που θα μας ψηφίσουν στην Ευρώπη!
Το κεφάλι ψηλά και τα χέρια ανοιχτά! Λέει ο στίχος του τραγουδιού που θα μας εκπροσωπήσει στον διαγωνισμό της Eurovision στην Γερμανία…και εγώ προτείνω μια που πάμε εκτός από τα χέρια, να ανοίξουμε και τα δάχτυλα… στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας.
Δείτε το τραγούδι που θα πάει στη Eurovision!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου