Από τον Μιχάλη Λαγάνη.
Μεσημέρι Τετάρτης.. Μόλις διάβασα ό, τι '’έφυγε" η Ελίζαμπεθ Τέϊλορ.
Πάει και η "Κλεοπάτρα". Κάπου αλλού… έχω νιώσει για τα καλά στο πετσί μου τι πάει να πει ζωή σε δύσκολες συνθήκες.
Τι να σκεφτείς και τι να πρωτοπείς... Για τους εφιάλτες που με ξυπνούν κάθε βράδυ; Τα σενάρια και τους άφραγκους συνάδελφους; Τους φίλους που τα νεύρα τους έχουν γίνει φύλλο από κανταΐφι;
Το ειλικρινές ενδιαφέρον των γνωστών, που πλέον σου προκαλεί συμπτώματα ημικρανίας; Τις απεργίες, τις συνελεύσεις... ; Να το, άρχισε πάλι αυτό το σφίξιμο στο στομάχι….
Ας αλλάξω καλύτερα θέμα…
Τι γράφει εδώ ; Συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί στη Λιβύη λέει. Κάτσε να δω τίποτα άλλο… Όχι , όχι άλλη ραδιενέργεια made in Japan. Σας παρακαλώ! Σε λίγο θα κοιτώ στον καθρέπτη και θα βλέπω στην καλύτερη περίπτωση τον Hulk...
Μάλιστα.. Πρόσθετα μέτρα, "ψαλίδι" στους μισθούς του δημοσίου, κόντρα Πάγκαλου - ΣΥΡΙΖΑ...
Τι άλλο; Πορείες μαθητών και φοιτητών, δύο τυπάκια που συνελήφθησαν γιατί "κοπανούσαν" μετανάστες επειδή δεν τους άρεσε η φάτσα τους. Νίκησε ο Ολυμπιακός, πάλεψε αλλά έχασε ο Παναθηναϊκός.
Τα συνηθισμένα.. .
Λείπει και ο πιτσιρικάς.. εδώ κ έξι μήνες, είναι με τη μαμά του στη Λαμία.
Έτσι είναι όταν πριν ένα χρόνο νομίζεις ότι έχεις πιάσει τον "ταύρο από τα κέρατα". Και μη μου πει κανείς ότι υπάρχει άνδρας που να μην έχει νιώσει έστω για μια στιγμή ο "απόλυτος άρχων του κόσμου".
Είδες ; Το είπα ευγενικά… Άλλο αν στο τέλος μένεις με τα κέρατα στο χέρι και έχεις κάνει το Αθήνα - Λαμία, Ομόνοια-Παγκράτι, με συντροφιά τη μοναξιά…
Επιλογή μου, θα πεις. Σωστά! Άλλωστε τα κόμπλεξ και τα παραλειπόμενα ενός χωρισμού καλύτερα να τα περνάς μόνος και να μην τα πληρώνει ένας, που στο κάτω-κάτω της γραφής , περαστικός θα ναι και δε σου φταίει σε κάτι.
Τι είπατε ; Κάθε εμπόδιο για καλό ;
Ναι. Μόνο που τώρα τελευταία σαν πολλά εμπόδια μαζεύτηκαν. Γαμώτο, είμαι μόνο τριάντα και κάτι…και πέθανε και η Λιζ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου