Από τον Λεωνίδα Σπετσιώτη.
Είναι βράδυ Παρασκευής, εγώ είμαι σπίτι μου, μέσα στο FACEBOOK και περνώ την ώρα μου, μέχρι που το σύμπαν με οδηγεί να σχολιάσω μια κατάσταση μιας φίλης (δεν την ξέρω απλώς έχουμε γίνει φίλοι) και έτσι ξεκινά το θέμα.
Με φλερτάρει έντονα, σε σημείο που αγγίζει και το χυδαίο, εγώ προσπαθώ να το ελέγξω δείχνοντας από την πρώτη στιγμή πως δεν είμαι «εύκολος» και πως δεν ψάχνω να κάνω σεξ και άντε γεια μετά….
Δείχνει να μην το καταλαβαίνει, όμως έμενα πιστέψτε με, έχει αρχίσει να μου κεντρίζει το ενδιαφέρον. Όμως δεν ψάχνω μια ξεπέτα , ψάχνω ερώτα, σχέση και ένα χέρι να με κρατεί δυνατά….. Και ενώ εγώ ξεκαθαρίζω τα πράγματα έρχεται ένα μήνυμα στην σελίδα μου που γραφεί το εξής: «θα έρθεις σπίτι μου να μου κάνεις παρέα;».
Παθαίνω σοκ! Λέω μέσα μου ότι δεν αξίζει, άστο να πάει τσάμπα χρόνος, εσύ είσαι ρομαντικός και αφού απαντώ πως δεν μ’ ενδιαφέρει, συνεχίζει. Το πείσμα αυτό με κάνει να σκέπτομαι πως κάτι δεν πάει καλά, κάτι συμβαίνει. Δεν μπορεί ένας άνθρωπος να εκτίθεται στο FACEBOOK τόσο έντονα, με σκοπό μια συνεύρεση .
Εντυπωσιάζομαι πραγματικά και προσπαθώντας να αλλάξω την κουβέντα, καταλήγουμε πάλι στα ιδία. Δεν ξέρω τι να κάνω….. Αυτό που βλέπω μ‘ αυτό που γράφει απέχουν παρασάγγας. Τότε κάνω την κίνηση ‘’ματ’’ και δίνω το κινητό μου. Η κλήση της δεν αργεί να έρθει, και με το πρώτο καλησπέρα τσακωθήκαμε. Ηλεκτρισμένη κατάσταση! Ένιωθα πολύ περίεργα που μιλάγαμε. Δεν ήξερα το γιατί. Μάλλον ξέρω. Ενθουσιάστηκα μαζί της από την πρώτη στιγμή που ανταλλάξαμε μηνύματα (από τη εικόνα της, το χαμόγελο της, παιδιά όλα αυτά από τις φωτογραφίες της -ποσό αρρωστημένο είναι αυτό;… Συνεχίζαμε να μιλάμε και η κουβέντα πέρασε από σαράντα κύματα. Με αποκάλεσε ανασφαλή, μου έχωσε γκάζια και δεν σας κρύβω ότι μου άρεσε αυτό! Δεν άργησα μετά από όλα αυτά να κλείσω γρήγορα το τηλέφωνο και να σταματήσω έτσι την πρώτη μας επαφή …..
Και έρχομαι και ρωτώ, το 2011 που η τεχνολογία εξελίσσεται τόσο, εξελίσσεται και το φλερτ; Με τέτοιο τρόπο, χάνεται η μαγεία της επαφής και παίρνει την θέση της η παγωμένη εικόνα του υπολογιστή και κάποια γράμματα. Για πιο λόγο να γίνεται αυτό;
Θεωρώ πολύ τυχερό τον εαυτό μου που με έχουν φλερτάρει και έχω φλερτάρει και ήμασταν ο ένας απέναντι από τον άλλον νιώθοντας τα βλέμματα μας να λένε πολλά και έχοντας στα αυτιά μου την ανάσα της.
Δεν μπορεί να το χωρέσει το μυαλό μου αυτό . Με τι συναισθήματα συνεχίζουμε τη ζωή μας, πως θα νιώθω το χέρι σου πάνω στο χέρι μου, Πως θα σου λέω σ’ αγαπώ αν πρέπει να σε «ρίξω» μέσω του FACEBOOK;
Και όταν εγώ θα θέλω να σε βρίσω θα πρέπει να σου στείλω ειδοποίηση; Όταν τα χείλη μου θα θέλουν τα δικά σου θα πρέπει να σε σκουντήξω; Δεν είναι έτσι η ζωή, δεν είναι έτσι ο έρωτας, δεν είμαι έτσι εγώ.
Ποτέ δεν θα αφήσω έναν υπολογιστή να μου πάρει τα συναισθήματα μου, να μου ‘’κλέβει’’ τη χαρά της επαφής .
Αυτή είναι η νέα μόδα πλέον, να σε βρίσκω στο chat να σου στέλνω μήνυμα και σε μια ώρα να έχουμε συναντηθεί για να κάνουμε σεξ; Εκεί οδηγούμαστε; Σ’ ένα σεξ κατά παραγγελία;
Το πάθος, το τι νιώθω πάει στην άκρη;
Παιδιά ας συνέλθουμε και ας μην τα ισοπεδώσουμε όλα …..
Αν με θες διεκδίκησε με…
Και στο κάτω-κάτω εγώ δεν είμαι αυτής της λογικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου